insanın kendisini bilmesinin işe yaramadığı zamanlarda
insanın kendisini kaybetmesi de bir işe yaramaz
insan kendisindeki gediklerle doğru orantılı olarak
ilişkideki gedikleri hesaplamaya kalkarsa her zaman "bir yaklaşık" olur
bu da hiç yakışık almaz böyle durumlarda
bu bahsedilen bir yaklaşık'ın da size yaklaşmadığı durumlarda
yak ile şık sizin için hiç bir anlam ifade etmez
ama unutmamak gerekir,
sonucu olmayan durumların bile sonu vardır
ve davet etmediğiniz bütün sonlar arka kapıdan girmeyi bilirler

aman diyim, siz olduğunuz yerde durmaya devam edin
ben de olduğum yerde durmaya devam edeyim
arada ne oldu, iki arada bir derede ne olduysa onlar...
her an vazgeçebilmenin dayanılmaz lüksü ile birer ikişer
bastığım bu harfler yarın öbür gün bilinç akışını tıkamak için geri dönerse
o zaman ben de gerisin geri dönerim sanırsam
hem girdiğimiz kapılardan gerisin geri değil de
geri geri çıkmak daha büyük meziyet değil mi?
aradan ne kadar zaman geçtiğini hesaplamak için parmak hesabı yapmayın
baş parmağınızı alttaki yazıya, serçe parmağınızı da bu yazıya koyun
bir karış olmuşsa eğer, yeterli zaman geçmiştir
eğer bir karış olmamışsa o sizin elinizin büyüklüğü
benim elimden bir şey gelmez...