insanın sevdiği adam gibisi yok...

BEN SANA DÜZENLİ OLARAK
TELEFON EDİYORUM!

Ah Muhsin Ünlü

Bu cümle bir şiirin ortasında
büyük harflerle bağırmasaydı
eminim yine de dikkatimi çekecekti
ben sana düzenli olarak mektup yazıyorum çünkü

anlam bütünlüğünü bozmayacağını bilsem
iltihaplanan bulvarlardan ve hatta
lir sızan şakaklardan da bahsetmek isterdim
ama ben özbenliğimi bozdum
daha doğrusunu ayarlarını bozmaya çalışıyorum
ama nafile... süreç uzun...

amacına ulaşacak bir eylem planı da yok ortada
esas duruş değil de duruş esasına dayalı
duruyorum ben de.
eve girince oturduğum taburede,
aynanın karşısında,
kapılarda.
duruş esasına dayalı ya, ondan hep.

atalarımız tutalarımız her şeyin bende bittiği söyledi
bir insanı sevmekle başlayacak her şey
ya hani
önce kendimizi insan yerine koymalıyız
önce kendimizi sevmeliyiz, ki başkasını sevelim
hayvan sevgisi küçük yaşta edinilir
peki ya insan sevgisi?
bir de şu vardı değil mi:
"Bunu yapan insan olamaz"

Dökülmeyi özlemişim...
Hiç durasım yok da işte mukadderat.